Overzichtspagina Verhalen

Mevrouw Ahmad belt naar ons. Zij spreekt Engels en is nog maar kort in Nederland. Zij had nog nooit van Leergeld gehoord, maar Vluchtelingenwerk had haar er op gewezen. Zij wilde zelf bellen. Zij heeft 2 dochters van 9 en 6 jaar oud. Ze vertelde de intermediair dat haar man was vermoord in Syrie. Haar oudste dochter wilde graag piano spelen. Dit deed haar man thuis ook. Alin is na de eerste les dolenthousiast. Het is dan wel een keyboard geworden, ivm de kosten, maar ze oefent veel. Helaas is het dit seizoen nog individueel, maar in verband met de integratie wordt ze volgend schooljaar in een groepje geplaatst. Haar zusje staat op de wachtlijst voor zwemles. Moeder vindt het geen probleem dat jongens en meisjes gemengd zwemmen. Ze begrijpt dat Nederland andere normen heeft. Ze is blij dat ze op deze manier kan bijdragen aan de integratie en het welzijn van haar meisjes.

Nathalie is moeder van vier zonen. Haar huwelijk is kort geleden gestrand en bovendien is ze ook nog werkloos geworden. De oudste jongens zitten op het voortgezet onderwijs en voetballen, de jongste twee zitten op de basisschool en doen nog geen sport. Voor een onafhankelijke vrouw als Nathalie is het moeilijk om bij Leergeld aan te kloppen. Gelukkig heeft zij het wel gedaan. Er waren geen reserves meer, maar gelukkig ook nog geen schulden. Door het overnemen van de contributiebetalingen en de schoolkosten heeft Leergeld kunnen voorkomen dat de financiële situatie van dit gezin steeds verder zou verslechteren. Inmiddels zijn de jongste twee ook begonnen met sporten op kosten van Leergeld. Nathalie is hard op zoek naar nieuw werk en ik heb er alle vertrouwen in dat het haar zal lukken en dan ook blij dat ze dan zonder schulden verder kan.

De moeder van Mira, Karlijn, heeft drie tieners. Ze komt niet in aanmerking voor elke vergoeding en mist daardoor het geld voor belangrijke spullen. Samen met Stichting Leergeld Amsterdam heeft Mira nu een laptop en fiets. Zo kan ze meedoen met de lessen en loopt ze niet achter bij haar leeftijdsgenoten.

“Social media heeft me geholpen.” zegt Fatima. Met haar toenmalige echtgenoot was ze naar België verhuist. Toen het huwelijk eindigde en ze door een auto-ongeluk niet meer kon werken, is ze met haar dochter Hiba terugverhuist naar Den Haag.“Ik had niks toen ik hier aankwam. Via Facebook vond ik snel een woning.” Van haar oom hoorde ze als eerste over Stichting Leergeld. “Kom daar langs,” zie hij. “ze delen er computers uit.” Ze kon het zelf eerst niet geloven. “Op de website ontdekte ik wat je allemaal kan aanvragen. Kleding, schoolspullen: en ik hoefde er niks voor te betalen. Toen de verjaardagsbon voor Hiba kwam waren we echt ontroerd. Er wordt aan ons gedacht, besefte ik toen.”